ตำนานผีล้านนาตอน"ผีป่าเลี้ยงหมูโทน"
ผีป่าคล้ายคนตัวเล็กเลี้ยงหมูโทนตัวโตในป่า ผู้คนยิงหมูปืนแตกลือกันว่าเป็นหมูผี
เราๆคนทั่วไปมักจะเห็นพี่น้องที่่เป็นควาญช้างแม้จะเป็นคนตัวเล็กแต่ก็เลี้ยงช้างบังคับช้างตัวโตใหญ่ให้ทำงานหนักได้สบาย เราจึงได้ไม้ท่อนใหญ่มาสร้างบ้านเรือนในสมัยก่อนก็เพราะแรงงานช้างลากไม้นี่แหละ
แต่มาได้ยินเรื่องผีๆสางๆที่เลี้ยงหมูโทนในป่ายิ่งทำให้สนใจและสืบค้นกันไปใหญ่ เรื่องมีอยู่ว่า สองนายพรานป่าคนหนึ่งชื่อ ดาผีไห้ เพราะปราบผีมานักต่อนัก อีกคนหนึ่งชื่อจั๋นนกตื่นเพราะไปที่ไหนในป่านกต้องตื่นหนีเพราะเก่งในการล่านกเป็นอย่างยิ่ง
มาวันนี้สองสหายทั้งนายดาและนายจั๋นพากันออกล่าป่าดงตามเคย เขาทั้งสองออกไปทางป่าห้วยตึงเฒ่า ที่อยู่เหนือสนามกีฬาเจ็ดร้อยปีของเมืองเชียงใหม่ เอารถเครื่องจอดพักแอบซ่อนไว้ที่ดงหญ้าป่า พากันเดินลัดเลาะจากห้วยตึง(ไม้พลวง)เฒ่า(แก่มาก)ขึ้นไปตามร่องห้วยจนถึงยอดเขาอีกลูกเรียกกันว่าดอยห้วยเย็นเห็นน้ำใสดั่งเคยที่เห็นมาก่อน แต่ในใจก็นึกว่าที่นี่เคยมีพลทหารมาจมน้ำตายเมื่อสองสามปีก่อน จึงเด็ดดอกไม้ริมทางบอกเจ้าที่เจ้าทางขอขมาที่เข้ามาล่วงเกินหากินล่าสัตว์ในป่า พอเดินผ่านไปราวสิบก้าวเห็นรอยเท้าหมูป่าใหญ่น้อยซอกซอนกันไปหมด แสดงว่าเมื่อคืนก่อนฝูงหมูป่ามันพากันมากินหน่อไม้ที่นี่แน่นอน
นายดาจึงบอกว่า "นี่เราจอดพักกันที่นี่แหละ ขึ้นห้างอยู่บนง่าไม้รอดูเหตุการณ์สักครู่"
ว่าแล้วสองสหายก็วางสัมภาระบนง่ามไม้รอสร้างหรือขัดห้างบนง่ามไม้ ทั้งสองก็พักผ่อนหนุนถุงย่ามเอาปืนแนบข้างของแต่ละคน
จะม่อยหลับไปก็ไม่ใช่จะว่าตื่นตาธรรมดาก็ไม่เชิง มันเป็นความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นยังไงชอบกล แต่ที่แน่ๆ สองคนเห็นหมูป่าโทนตัวใหญ่เขี้ยวงาโง้ง มีคนตัวเล็กสูงราวศอกเดินถือแส้ตามตัวหมู่ป่าคล้ายจะเลี้ยงหมูตัวนั้น ดูๆเหมือนกับควาญช้างเดินตามช้างที่เลี้ยงว่างั้นเถอะ
นายดาหยิบปืนขึ้นเล็งเหนี่่ยวไกยิงหมูตัวโต เสียงปืนดัง "ปัง" ก้องสะท้อนป่า ทำให้นายจั๋นและนายดาเองสะดุ้งตื่นมองกันเลิ้กลั้ก...
หมูตัวโตที่เห็นมันหายไปไหน....สองสหายพากันลุกขึ้นสายตาสอดส่ายมองหาหมู แต่เห็นเพียงรอยเท้าใหญ่ นายจั๋นเอามือทาบรอยเท้าหมูดู มันใหญ่ขนาดฝ่ามือของเขา นี่แสดงว่าตัวหมูมันใหญ่จริงนะเนี่ย แต่ที่น่าประหลาดใจ ตามรอยเท้าหมูมีรอยเท้าคนขนาดสองนิ้วปรากฏให้เห็นเดินตามรอยหมูขวักไขว่ตามกอไม้ไผ่ป่าแถวนั้น
"ผีป่าเลี้ยงหมู" นายดาเอ่ยขึ้น "เราไปจากที่นี่ดีกว่า " เขาบอกนายจั๋น
สองสหายพากันไปพักที่หมู่บ้านชาวเขาที่ยอดดอยสุเทพ และเล่าเรื่องที่พวกเขาพบให้ชาวเขาฟัง พวกชาวเขาบอกว่า บรรดาชาวเขาก็เคยพบหมูตัวนี้เช่นกัน และก้อมีคนตัวเล็กเดินตามเลี้ยงหมูตามผืนป่า พี่น้องชาวเขาบอกว่า คนตัวเล็กนั่นคือเจ้าของหมูโทน เคยมีคนยิงแล้วปืนแตกมือคนยิงแหลกเละ เพราะแรงสะท้อนจากกระบอกปืนกลายเป็นคนแขนกุด แต่อย่างไรก็ตามชาวเขาบอกว่า หากอยากจะยิงเอาหมูต้องรอสักวันที่ปลอด ยามที่เจ้าของมันหลับและหมูโทนออกหากินในป่าเองตามลำพังตอนนี้แหละเราจะยิงมันได้ตัว แต่ที่แน่ๆเราเองก็ไม่รู้ว่ายามปลอดคนเลี้ยงมียามใด เพียงแต่พบหมูเมื่อใดมันเหมือนกับในฝันทั้งที่ยังไม่หลับ.......เออแปลกแท้เนอจะบอกหื้อ....หมู่เฮา
ผีเลี้ยงหมูป่าโทนยังเป็นเรื่องลึกลับที่เราต้องติดตามกันต่อไป หากยังมีแสงตะวันส่องโลกใบนี้....
โพสต์โดย : nampuengeiei9760
