ประวัติของพระภูมิ ( ศาลพระภูมิ ) !!

ประวัติของพระภูมิ

ในกาลครั้งหนึ่งมีกษัตริย์ผู้ครองกรุงพาลี ทรงพระนามว่า ท้าวทศราช 
มีพระมเหสีทรงพระนามว่า พระนางสันทาทุก มีพระราชโอรส 9 พระองค์ 
มีปัญญาเฉียวฉลาด รอบรู้ใน สิ่งต่าง ๆ ยิ่งกว่าบุคคลทั้งหลาย

พระองค์ที่ 1 ทรงพระนามว่า พระชัยมงคล 
พระองค์ที่ 2 ทรงพระนามว่า พระนครราช 
พระองค์ที่ 3 ทรงพระนามว่า พระเทเพล 
พระองค์ที่ 4 ทรงพระนามง่า พระชัยสพ 
พระองค์ที่ 5 ทรงพระนามว่า พระคนธรรพ์ 
พระองค์ที่ 6 ทรงพระนามว่า พระธรรมโหรา 
พระองค์ที่ 7 ทรงพระนามว่า พระ เทวเถรวัยทัต 
พระองค์ที่ 8 ทรงพระนามว่า พระธรรมมิกราช 
พระองค์ที่ 9 ทรงพระนามว่า ทาษธารา

แต่ละพระองค์มีอิทธิฤทธิ์มาก ทรงมีพระปรีชาสามารถรอบรู้ในสิ่งต่างๆ 
เป็นอย่างดี ถ้าหากคิดว่าจะทำอะไร ก็จะต้องทำให้ได้ทุกอย่าง 
จะเป็นในทางสุจริตหรือทุจริตก็ทำได้ทั้งนั้น ทรงมีปัญญาแก้ไขในเหตุการณ์ต่างๆ 
ได้เป็นอย่างดี ครบทั้ง 9 พระองค์ โดยไม่มีใครเหลื่อมล้ำต่ำสูงกว่ากันเท่าใดนัก 
การเป็นอยู่พอๆ กันทั้งหมด

ครั้นต่อมา พระโอรสทั้ง 9 พระองค์ ทรงเจริญพระชันษา 
พระราชาทศราชกับพระนางสันทาทุก ปรึกษาหารือกัน จนเป็นที่ตกลงกันว่า 
จะต้องมอบให้พระโอรสทั้ง 9 พระองค์ ไปปกครองเขตนิเวศสถานต่าง ๆ จึงมอบให้

พระโอรสองค์ที่ 1 พระชัยมงคล ไปครอบครองดูแล สถานบ้านเรือน และ โรงร้าน 
พระโอรสองค์ที่ 2 พระนครราช ไปครอบครองดูแล ประตู ป้อม ค่าย บันได หอรบ 
พระโอรสองค์ที่ 3 พระเทเพล ไปครอบครองดูแล คอกสัตว์ต่าง ๆ ที่มี 
พระโอรสองค์ที่ 4 พระชัยสพ ไปครอบครองดูแล ยุ้งฉางและเสบียงคลัง 
พระโอรสองค์ที่ 5 พระคนธรรพ์ ไปครอบครองดูแล เรือนหอ และโรงพิธีแต่งงาน 
พระโอรสองค์ที่ 6 พระธรรมโหรา ไปครอบครองดูแล เรือกสวน ไร่นา และ โรงนา 
พระโอรสองค์ที่ 7 พระวัยทัต ไปครอบครองดูแล วัดวาอาราม และ ปูชนียสถาน 
พระโอรสองค์ที่ 8 พระธรรมมิกราช ไปครอบครองดูแล พืชพันธ์ธัญญาหารต่าง ๆ 
พระโอรสองค์ที่ 9 พระทาสธารา ไปครอบครองดุแล ห้วยหนอง คลอง บึง บ่อ และ ลำธาร

เมื่อมอบหมายหน้าที่ ให้ครบทั้ง 9 พระองค์แล้ว ท้าวทศราช 
ผู้ซึ่งมีจิตใจที่ผิดมนุษย์ธรรม สันดานโกง หยาบช้าลามก เห็นแก่ได้ในสิ่งต่าง ๆ 
ด้วยความโลภไม่มีวันสิ้นสุด เที่ยวคดโกงรังแกชาวประชา 
ต่างได้รับความเดือดร้อนกันไปทั่วทุกมุมเมือง ยังใช้ให้พระโอรสทั้ง 9 พระองค์ 
กระทำการหยาบช้า โดยการเข้าไปสิงสู่ในผู้คน 
แล้วก็เรียกร้องเครื่องสังเวยและสินบน คนละจำนวนมากๆ 
โดยที่ไม่เกรงกลัวต่อบาปกรรม จนชาวประชาเดือดร้อนเป็นอย่างหนัก 
แต่ก็พูดอะไรไม่ออก และไม่มีทางแก้ไข จึงปล่อยไปให้เลยตามเลย ต่างก็ไม่คิดที่จะแก้ไข เพราะหมดปํญญา หมดศรัทธา ต่อการกระทำของ ท้าวทศราช และ 
พระโอรสทั้ง 9 พระองค์ ที่มีใจฮึกเหิมเหี้ยมเกรียม กระทำย่ำยีจิตใจมนุษย์ทั้งหลาย 
ให้ตกอยู่บนกองทุกข์ ไม่เป็นอันที่จะทำมาหากิน เพราะหมดกำลังใจ 
ก่อนที่บ้านเมืองจะถึงกับความวิบัติล่มจมลงไป เรื่องของเจ้ากรุงพาลีกลั่นแกล้งประชาชน จึงร้อนไปถึงพระนารายณ์ เห็นท่าว่าขืนปล่อยเอาไว้ บ้านเมืองก็จะพินาศล่มจม 
ด้วยใจที่สงสารประชาชน พระนารายณ์จึงต้องหาทางแก้ไขเป็นการด่วน 
คิดที่จะลงโทษและดัดสันดานของเจ้ากรุงพาลี พระนารายณ์จึงปลอมแปลงรูปกาย 
เป็นพราหมณ์ผู้มีศีล เหาะตรงลงมายังกรุงพาลี แล้วจึงเข้าเฝ้า ท่านท้าวทศราช 
ตามเจตนาที่คิดเอาไว้

ท้าวทศราชเห็นดังนั้น ตกพระทัย ตะลึงถึงกับเสียพระทัยเป็นอย่างหนัก 
ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ เสียรู้หลงกลพระนารายณ์ ตัวสั่นงันงก ก้มลงกราบไหว้ทลูขอว่า 
จงอย่าขับไล่พระองค์ไปจากที่นี่เลย ขอเพียงให้มีที่อยู่อาศัยบ้างตามแต่จะทรงเมตตา แม้แต่จะอ้อนวอนอย่างไรก็ไร้ผล พระนารายณ์ทรงไม่ฟังเสียง 
เพราะต้องการที่จะดัดสันดาน ให้รู้ถึงบาปบุญคุณโทษ และจะได้รู้สำนึกผิด 
ที่ตนเองได้กระทำให้ราษฎร์ได้รับความเดือดร้อนกันทั่วทุกมุมเมือง ด้วยใจโหดเหี้ยมอำมหิต โดยที่ไม่มีจิตเมตตากรุณาแต่ประการใด มิได้เห็นถึงความเดือดร้อนของผู้อื่น จึงเข้าทำนองที่ว่า" เนื้อของเขาจะกิน แต่เนื้อของตัวกลัวเจ็บ " 
พระนารายณ์จึงขับไล่เนรเทศครอบครัวของท้าวทศราชเจ้ากรุงพาลีทั้งหมด 
ในบรรดากลุ่มของเจ้ากรุงพาลีทั้งหมด ต้องทนทุกข์ อดๆ อยากๆ มีแต่ความลำบากยากแค้นแสนสาหัส จึงนั่งจับกลุ่มร้องไห้ด้วยความเสียใจ เสียงระเบ็งเซ็งแซ่ อย่างน่าเวทนาเป็นยิ่งนัก เมื่อได้รับความลำบากยากแค้นเกิดขึ้นกับตนเอง จึงสำนึกได้ว่า การกระทำย่ำยีกลั่นแกล้งผู้อื่น ให้ได้รับความเดือดร้อนนั้นเป็นอย่างไร ก็คงไม่ผิดอะไรไปกว่าที่พวกตนเองได้รับอยู่ในขณะนี้ เมื่อคิดเห็นในการกระทำของตนเองแล้ว ก็ยิ่งเพิ่มความเสียใจกันอย่างหนัก ต่างก็คิดว่าไม่ควรที่จะกระทำเช่นนั้นเลย เพราะมันเป็นบาปกรรมอย่างมหาศาล จึงต้องพากันมารับความทุกข์ยากลำเค็ญลำบากลำบนเป็นที่สุด ไม่มีข้าวจะกิน ไม่มีผ้าจะนุ่งห่ม ต้องเอาใบไม้ใบตองมานุ่งห่มแทนเสื้อผ้า ไม่มียารักษาโรค เมื่อเกิดเจ็บป่วยขึ้นมา ต้องเก็บเอารากไม้ใบไม้สมุนไพรแทนยารักษาโรค ไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน ต้องใช้พื้นดินเป็นบ้าน ป่าไม้ร่มใบบังเป็นหลังคา ต้องใช้หญ้าแพรกแทนพรมปูนอน ต้องใช้ท่อนไม้แทนหมอนหนุนหัว ใช้แสงดาวเดือนที่สว่างจ้าแทนโคมไฟ ครอบครัวของเจ้ากรุงพาลีตัดสินใจทนความหน้าด้าน พากันเข้าเฝ้าพระนารายณ์ เพื่อทูลขอแผ่นดินกลับคืนมาบ้าง ท่านท้าวทศราชผู้เป็นเจ้ากรุงพาลีเมื่อในอดีต ก็พาบริวารขึ้นไปเข้าเฝ้าพระนารายณ์ทันที กราบทูลพระนารายณ์ตามตรงว่าสำนึกผิดแล้ว ขอประทานอภัยโทษ ขอที่ดินกลับคืน เพื่อให้มีที่อยู่อาศัยด้วยเถิด พระนารายณ์เห็นสภาพเช่นนั้น ก็ให้มีจิตคิดสงสาร จึงทรงอนุญาตให้กลับมาอยู่ในกรุงพาลีได้เหมือนอย่างเดิม แต่จะไม่ยกแผ่นดินให้ทั้งหมด ให้ปักเสาลงดินได้เพียงเสาเดียว แล้วก็ต้องคอยดูแลความเรียบร้อย อาคาร บ้าน เรือน และสถานที่ต่าง ๆ ให้แก่ประชาชน อยู่กันอย่างมีความร่มเย็นเป็นสุขตลอดไป

พระภูมิเจ้ากรุงพาลี ให้คำมั่นสัญญากับองค์พระนารายณ์เป็นอย่างดี และจะมีความซื่อสัตย์สุจริตจงรักภักดี ให้ความคุ้มครองดูแล เคหะสถานบ้านเรือนและสถานที่ต่าง ๆโดยจะไม่มีการบิดพลิ้วแต่ประการใด ด้วยสัจจะวาจา และถ้าหากผู้ใดมีใจปรารถนา ที่จะให้ช่วยคุ้มครองดูแลในสถานที่ใด ก็ขอให้ตั้งศาลไว้ในสถานที่นั้น ใช้เสาเพียงต้นเดียว ดังคำสัญญาที่ตกลงกันนี้ ใช้ผ้าแพร 3 สี ผูกประดับที่ศาล มีเครื่องสังเวยมาบวงสรวง ทำการเช่นนี้มาถวาย จุดธูปเทียนดอกไม้บูชาบอกกล่าว หรือจะบนบานอย่างไร ก็ตามแต่ใจคิดและปรารถนาเท่านั้น ก็จะได้ช่วยคุ้มครองดุแล เคหะสถานบ้านเรือน ร้านค้าหรือโรงงาน ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจ หรือกิจการใดๆ ให้มีความเจริญงอกงาม ลาภหลั่งไหลมาเป็นเนืองนิตย์ ศัตรูหมู่มารพ่ายแพ้หลีกหนี พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บและเรื่องเลวร้ายทั้งปวง

พระนารายณ์ฟังคำมั่นสัญญา จากท้าวทศราชแล้ว ก็เห็นว่าคำพูดมีน้ำหนัก และเป็นประโยชน์ต่อประชาชนเป็นอันมาก จึงทรงอนุญาตให้กลับเข้าไปเฝ้าอยู่ตามสถานที่ แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของแต่ละพระองค์ ดังที่ได้แบ่งเป็นหน้าที่และเขตปฏิบัติการนั้นไว้ตั้งแต่ต้น นับตั้งแต่นั้นมา ประชาชนก็มีความร่มเย็นเป็นสุขสืบต่อกันมา ตั้งแต่บรรพบุรุษมาจนกระทั่งถึง ลูกหลานเหลนโหลน และตราบจนกระทั่งจนถึงทุกวันนี้ ตลอดไปจนถึงอนาคตกาลภายหน้า

เมื่อเราท่านทั้งหลาย ได้ทราบประวัติ ความเป็นมาของท่านท้าวทศราช เจ้ากรุงพาลี พระภูมิเจ้าที่กันดังนี้แล้ว ถ้าหากว่าจะมีการปลูกบ้าน ร้านค้า โรงงาน หรือ สถานที่ต่าง ๆ แล้ว ก็ควรจะต้องตั้งศาลพระภูมิให้เป็นที่ถูกต้อง มีการเซ่นไหว้ถวายเครื่องสังเวยต่าง ๆ โดยต้องแบ่งแยกกันเป็นระยะ ที่องค์พระภูมิท่านจะเสวยมังสวิรัติ หรือเนื้อสัตว์ ของสด ของคาว ก็สุดแท้แต่กำหนดการของท่าน จุดธูปเทียนบูชา ดอกไม้ ให้เป็นสิริมงคล ความสมบรูณ์พูนผลก็จะเกิดขึ้น ลาภผลหลั่งไหล มาไม่ขาดสาย ทำให้กิจการรุ่งเรืองเจริญก้าวหน้าวัฒนาถาวรยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ที่มา : http://www.mordookrungsiam.com/