เราต้องการอะไรกับการโต้เถียงกันแน่?

เราต้องการอะไรกับการโต้เถียงกันแน่?

การระลึกสติ  หรือทางพุทธเรียกว่าการเจริญสตินั้นบางทีก็ปรับใช้กับชีวิตได้กับทุกวัย สตินำมาซึ่งการหยั่งรู้กับปัจจุบัน รู้ว่าขณะนี้เราทำอะไรอยู่ ทำไปทำไม ทำไปเพื่อเหตุผลอะไร บางคนอ่านถึงตรงนี้แล้วก็จะปฏิเสธเพราะเรื่องจริงไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เกิดขึ้นได้ง่ายๆ การระลึกสติจำเป็นต้องผ่านการฝึกฝน แต่การฝึกฝนให้เกิดการระลึกสติก็ไม่ได้มาจากการเข้าวัด หรือทำวิปัสสนาอย่างเดียวเท่านั้น คุณทำเองได้แม้จะเดินอยู่ในห้าง เพราะมันคือการฝึกให้เราเข้าใจตนเองนั้นเอง คุณใช้เวลาในการคุยกับตัวเองบ่อยแค่ไหน อ่านถึงตรงนี้คงจะมีอีกหลายคนปิดบทความนี้ และไปดูอย่างอื่น ใช่แล้วฉันกำลังแนะนำให้คุณคุยกับตัวเอง 

การคุยกับตัวเองให้มากๆ  ก็คือ การระลึกสติอย่างหนึ่ง เพราะมันทำให้เรารู้ตัว รู้จักตัวเอง และทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันได้ง่ายขึ้น การฝึกฝนนี้จะทำให้เมื่อคุณเดินเข้าสู่การโต้เถียงกับใครสักคน คุณจะฉุดตัวเองให้ออกจากการโต้เถียงนั้นได้เร็วยิ่งขึ้น เพราะสติจะมาพร้อมกับการเพ็งพินิจว่าแท้จริงแล้วอารมณ์โกธรที่กำลังจะปะทุจากการโต้เถียงนี้ไม่ใช่อะไรเลย 

มันคือการถือตัวเองเป็นสำคัญเท่านั้น เพราะความต้องการชนะ ชนะกับเหตุผลที่เราถือเชื่อมั่นนั่นเอง บางคนถามก็เหตุการณ์มันเห็นต่างมันผิด เรารู้เราจึงอยากแก้ไข จงแยกแยะอารมณ์กับเหตุผล สติคุณก็จะมา ถ้าสติคุณมาแล้วคุณจะหาทางออกจากการโต้เถียงนี้ได้แน่นอน