Social :



น้ำพลูคาว สมุนไพรสุดวิเศษจากคนโบราณ!

25 มี.ค. 62 18:03
น้ำพลูคาว สมุนไพรสุดวิเศษจากคนโบราณ!

น้ำพลูคาว สมุนไพรสุดวิเศษจากคนโบราณ!







กินมาตั้งแต่รุ่นทวด! น้ำพลูคาว สมุนไพรสุดวิเศษจากคนโบราณ


คนโบราณมีตำรับสมุนไพรมากมายที่ไว้รักษาโรค เวลาจะสอนลูกหลานคนรุ่นใหม่จะบันทึกไว้ในใบลาน และผ่านหมอสมุนไพรแผนโบราณ พลูคาว คืออะไร ลักษณะแบบไหน มีประโยชน์รักษาโรคใดบ้างบทความนี้ Horoscope thaiza จะอธิบาย 

     พลูคาว มีลักษณะเด่น คือ พืชล้มลุกที่พบได้ในทวีปเอเชีย บริเวณเทือกเขาหิมาลัยเลียบลงมาทางเวียดนาม ญี่ปุ่น ใต้ใบพลูคาวจะมีสีส้มบ้างแดงเข้มบ้าง พลูคาวมีชื่อเรียกต่างกันออกไปตามภูมิภาคกล่าวคือชาวบ้านที่ภาคเหนือเรียกว่า ผักคาวตอง เชื่อว่าต้นคาวพลูและใบมีกลิ่นรุนแรงคล้ายกลิ่นคาวปลา
MulticollaC
ภาคกลางจะเรียกว่าผักพลูคาว นิยมนำใบมาเป็นเครื่องเคียง 

     ความเชื่อคนจีนโบราณเชื่อว่าพลูคาวเป็นพืชสมุนไพรมีการใช้ในการรักษาโรค กล่าวคือ คนโบราณจะนำสมุนไพรพลูคาวไปรักษาโรคความดันโลหิตสูงและประเทศไทยทางภาคเหนือ ภาคอีสาน จะใช้สมุนไพรพลูคาว ดับพิษไข้ รักษาแผลในกระเพาะอาหาร รักษาอาการอักเสบของผิวหนัง แผลเน่าเบาหวาน แผลผ่าตัด หลอดลมอักเสบ ไซนัสอักเสบ รักษาโรคติดเชื้อจากเชื้อไวรัสโดยเฉพาะอาการข้างเคียงโรคเอดส์ พลูคาวจะทำให้น้ำเหลืองแห้ง แผลที่ผิวหนังแห้ง

     พลูคาวยังมีสรรพคุณที่มีฤทธิ์ในการช่วยต่อต้าน และยับยั้งการเจริญเติบโตเซลล์มะเร็งไม่ให้ลุกลามเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้กับร่างกาย ต้านทานโรค ช่วยยืดอายุผู้ป่วยให้อยู่สู้โรคได้นานมากขึ้น มีส่วนช่วยยับยั้งการลุกลามโรคเบาหวาน รักษาความสมดุลน้ำตาลในเลือดร่างกาย ลำต้นใช้ปรุงยาทำให้กระดูกเชื่อมติดกันเร็วขึ้น รักษาไข้มาลาเรีย พลูคาวยังใช้เป็นส่วนผสมในตำรับยาใช้ทารักษาและช่วยต้านเชื้อโรคหวัด ไข้หวัดใหญ่ รักษาอาการติดเชื้อเฉียบพลัน ติดเชื้อทางเดินหายใจ คนโบราณมีความเชื่อว่าน้ำพลูคาวที่ผ่านการสกัดคือสมุนไพรไทยที่รักษาได้เกือบทุกโรค แต่อย่าลืมว่า สรรพคุณอาจจำกัดอยู่แค่บันทึกคนโบราณผ่านความเชื่อที่สอนกันมานาน สรรพคุณบางอย่างผ่านการวิจัยทางการแพทย์แล้ว ขณะที่บางอย่างยังไม่มีการรับรอง คนรุ่นใหม่ที่ประสบปัญหาสุขภาพอยากจะใช้ยาสมุนไพร ไม่ว่าชนิดใดควรพิจารณาความรุนแรงโรคภัยตนเองก่อนและจะปลอดภัยที่สุดควรปรึกษาแพทย์สมัยใหม่ ตรวจวินิจฉัยโรคก่อนเสมอ


ขอบขอบคุณข้อมูลจาก:horoscope.thaiza.com

โพสต์โดย : monnyboy