“ภัยอันน่ากลัวของการเวียนว่ายตายเกิด” เรื่องเล่าการระลึกชาติของหลวงปู่ชอบ ฐานสโม

เรื่อง พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ

บทความที่แล้วได้พูดถึงการพิสูจน์เรื่อง เวียนว่ายตายเกิด จาก การระลึกชาติ  โดยได้ยกเอาตัวอย่างของเด็กอเมริกันชื่อกัส ออร์เทก้า ที่สามารถระลึกชาติได้ตั้งแต่อายุขวบครึ่งว่าเขาคือปู่ออร์กี้ หรือพ่อของพ่อในชาติปัจจุบัน

หากผู้อ่านต้องการจะระลึกชาติได้ก็ลองฝึกสมาธิดู ผู้ที่ฝึกสมาธิจนได้ญาณระลึกชาติคือ บุพเพนิวาสานุสติญาณก็จะรู้ได้ว่าอดีตชาติของตนเคยเกิดเป็นอะไรบ้าง จะระลึกชาติได้ยาวนานแค่ไหน ย่อมขึ้นอยู่กับกำลังของสมาธิและบุญบารมีที่สั่งสมมา

มีผู้ฝึกสมาธิสามารถระลึกชาติได้อยู่หลายท่าน โดยเฉพาะพระกรรมฐาน ทั้งที่ล่วงลับไปแล้วและยังมีชีวิตอยู่ในที่นี้จะขอยกตัวอย่างของ หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ท่านเป็นพระอรหันต์ที่คนเคารพนับถือกันทั่วบ้านทั่วเมือง

หลวงปู่ชอบมีชีวิตอยู่ในช่วง พ.ศ.

หลวงปู่ชอบระลึกชาติได้หลายชาติ ตามที่ลูกศิษย์ลูกหาได้กราบเรียนถามถึงอดีตชาติของท่านต่างกรรมต่างวาระซึ่งท่านก็มีเมตตาตอบให้ศิษย์ได้รับทราบ พอจะสรุปได้ว่าท่านเคยเกิดเป็นท้าวมหาพรหม (พรหมผู้เป็นใหญ่ในเขตการปกครองหนึ่งๆ)

ในสมัยพุทธกาลนั้นได้บวชเป็นสามเณรน้อยลูกศิษย์พระมหากัสสปะ (พระอรหันต์ชั้นผู้ใหญ่ที่พระอรหันต์ด้วยกันให้ความเคารพนับถือ) ต่อมาเป็นพระอยู่ในสังกัดพระอนุรุทธะ (พระอรหันต์ผู้มีตาทิพย์)

แม้จะได้บวชเรียนเป็นศิษย์ของพระอรหันต์ในสมัยพุทธกาล แต่วาสนาบารมียังไม่ถึงพร้อม ท่านก็ยังไม่บรรลุธรรมเป็นพระอริยบุคคล (นับตั้งแต่พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์) จำต้องเวียนว่ายตายเกิดมาอีกยาวนาน หลายชาติที่ท่านเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นต้นว่า

เกิดเป็นปลา เกิดเป็นผีเสื้อถูกค้างคาวไล่จับกิน เกิดเป็นหมีไปกินแตงของชาวบ้าน ถูกเจ้าของไร่เอามีดฟันถูกหัวและหูจนเลือดอาบ เคราะห์ดีที่ไม่ตาย