ความเชื่อของคนโบราณ..ห้ามเลี้ยงวัวควายในวัด

คนโบราณท่านห้ามเลี้ยงวัวควายในวัด

 

โบราณมีข้อห้ามไว้ว่า มิควรนำวัวควายไปเลี้ยงในวัดหรือที่เป็นบริเวณของวัด เพราะจะเป็นบาปติดตัว ตายไปจะทำให้กลายเป็นผีเปรตคอยเฝ้าวัด ต้องชดใช้กรรมก่อนถึงจะได้ไปผุดไปเกิด ทุกสิ่งในวัดเป็นสิ่งศักดิ์สิทธ์ แม้เพียงเม็ดทรายหนึ่งเม้ดก็ห้ามขโมย เพราะเป็นบาป

 

 

ถ้านำวัวควายไปเลี้ยงภายในบริเวณที่วัดจะทำให้สิ่งของของวัดถูกทำลาย ผลคือทำให้ผู้นำวัวควายไปเลี้ยงต้องมีบาปติดตัวอย่างใหญ่หลวง และตายไปต้องเป็นเปรตชดใช้กรรมอยู่นานแสนนาน กว่าจะไปผุดไปเกิดกับเขาได้

 

 

ความมุ่งหมายที่แท้จริง (ห้ามเลี้ยงวัวควายในวัด)

 

สถานที่วัดถือเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์

เป็นสถานที่รื่นรมย์ในทางธรรม นำความเลื่อมใสศรัทธามาให้ เป็นเขตอภัยทาน ซึ่งเหมาะสำหรับให้ผู้คนไปพักผ่อน ทำบุญ ฟังธรรม หรือฝึกสมาธิภาวนา ทำให้จิตใจสงบเกิดปัญญา จึงไม่ควรอย่างยิ่งที่จะนำ วัว ควาย เข้าไปเลี้ยงในวัดให้มีมูลหรือมีร่องรอย

 

 

เพราะเมื่อเข้าไปในวัดแล้ว วัวควายไม่ได้กินแต่หญ้าอย่างเดียว มันอาจจะเหยียบย่ำทำให้สิ่งของต่างๆ ภายในวัดเกิดความแตกหักเสียหายได้ หรือไม่ก็จะทำให้บริเวณวัดสกปรก เป็นสาเหตุทำให้ดูแล้วไม่สวยไม่งาม เป็นการทำลายความเลื่อมใสศรัทธาของญาติโยมให้เสียไป

 

 

เรื่องอย่างนี้ ชาวพุทธควรจะรู้เอง ไม่ควรไปทำอะไรที่เป็นการรบกวนพระเณรและวัดให้ได้รับความเดือดร้อน ถ้าหากจำเป็นอยากได้หญ้าในวัดให้วัวควายกิน เพราะปล่อยไว้ก็รกรุงรังวัดเปล่าๆ ก็อาจจะขออนุญาตพระเณร เข้าไปตัดหญ้าในวัดเอามาเลี้ยงวัวควายของตนที่บ้าน หรือที่ไหนสักแห่งที่มิใช่ภายในวัด ก็จะเป็นการดี

 

ขอบคุณข้อมูลจาก:faith.haijai.