ในช่วงต้นยุคปี 1980 เหล่าผู้คนในเมืองซีแอตเทิลและทาโคน่า รัฐวอชิงตัน ต้องเผชิญกับความน่าสะพรึงกลัวที่เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน เมื่อมีผู้เคราะห์ร้ายกว่า 50 ราย ตกเป็นเหยื่อฆาตกรต่อเนื่องนามว่า "เดอะกรีนริเวอร์" และเขาคือนักฆ่าที่น่ากลัวที่สุดของฆาตกรต่อเนื่องสมัยใหม่ ที่น้อยคนนักจะเทียบชั้นกับเขาได้..............
5 พ.ย. ปี 2000 ศาลในซีแอตเติล อเมริกา ผมเลือกหิ้วโสเภณีมาเป็นเหยื่อเพราะผมเกลียดโสเภณีที่สุด และไม่ต้องการจ่ายเงินค่าหลับนอนด้วย ผมเลือกโสเภณีเพราะผมรู้ว่าคนพวกนี้จะไม่มีใครแจ้งว่าสูญหายปุบปับ...ผมเลือกโสเภณีเพราะผมชอบที่ผมสามารถฆ่าได้มากคนเท่าที่ต้องการโดยไม่ถูกจับกุม" ริดจ์เวย์กล่าวในคำรับสารภาพ ซึ่งเริ่มขึ้นจากการตกลงอย่างเงียบ ๆ กับฝ่ายอัยการเมื่อเดือนเมษายน และสิ้นสุดเมื่อมิถุนายนหลังสารภาพแล้วโทษของเขาจะเหลือเพียงจำคุกตลอดชีวิต โดยศาลจะกำหนดอ่านคำพิพากษาโทษในวันหลัง "แกรี ลีออง ริดจ์เวย์" ช่างทาสีรถบรรทุกวัย 54 ปี ยอมรับสารภาพต่อศาล ในขณะที่ชาวอเมริกันทั่วประเทศ ต่างไม่เชื่อว่าชายที่ดูสุภาพเรียบร้อยจะเป็นฆาตกรสุดโหดนี้ได้
ฆาตกรโรคจิตรายนี้ยอมรับว่าสังหารสตรีทั้ง 48 คน (ปัจจุบันพบ 
ในคำรับสารภาพเขาบรรยายขั้นตอนการเลือกเหยื่อเฉพาะที่เป็นหญิงขายบริการ จากนั้นก็เกลี้ยกล่อมให้ติดตามเขาไปโดยใช้รูปถ่ายของลูกชายเรียกร้องความสนใจเพื่อหลอกล่อให้เหยื่อตายใจ จากนั้นก็หลับนอนด้วยก่อนจะแอบรัดคอเหยื่อด้านหลังจนขาดอากาศหายใจตาย การฆาตกรรมส่วนใหญ่มีขึ้นในบ้านหรือบนรถบรรทุกของเขา ริดจ์เวย์รับว่าเหยื่ออย่างน้อย 10 คนหลังจากตายแล้วเขายังเก็บศพไว้บำเรอกามอยู่หลายวันก่อนจะกำจัดโดยนำไปซ่อนในป่าและอำพรางคดี
ศพเหยื่อรายแรกนั้นพบในแม่น้ำกรีน เมืองซีแอตเติลของรัฐวอชิงตันเมื่อปี 2525 อันกลายเป็นที่มาของชื่อ "ฆาตกรแห่งแม่น้ำกรีน" และศพต่อ ๆ มาซึ่งอยู่ในสภาพเปลือยและถูกตัดชิ้นส่วนเพื่ออำพรางคดีพบตามจุดต่าง ๆ แถบตะวันตกของวอชิงตัน ขณะที่ทนายของจำเลยร้องขอความเห็นใจให้กับลูกความ โดยอ้างว่าเขาสะอื้นไห้รับสารภาพกับตนด้วยความสำนึกผิดและโทษว่าความบ้าคลั่งของเขาเป็นผลจากการติดเหล้าติดยา แต่ผู้เชี่ยวชาญชี้ว่าริดจ์เวย์ถูกขับดันจากกามตัณหาและความโกรธที่ฝังลึกมาแต่วัยเด็ก โดยคดีนี้มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ...............
